Charakterystyka Aurelii Jedwabińskiej

Przed wyjazdem do Pobiedzisk

  Aurelia Jedwabińska to główna bohaterka powieści Małgorzaty Musierowicz pt.: „Dziecko piątku”. W chwili gdy ją poznajemy ma 16 lat uczy się w liceum , mieszka w Poznaniu na Osiedlu Norwida. Przed kilku laty  jej ojciec  rozwiódł się z matką dziewczyny i zamieszkał ze swoją nową żoną Moniką. Mama bohaterki umarła rok temu. 

Aurelia po śmierci mamy jest przygnębiona, zamknięta, smutna, zamyślona i małomówna, z trudem nawiązuje przyjaźnie. Nie potrafi rozmawiać z ojcem, marzy o prawdziwym domu  lecz nie umie się odnaleźć w nowej rodzinie. ,. Pogrążona w depresji  boi się odnowić stare przyjaźnie, na niczym jej nie zależy, nie ma w nikim oparcia .

     Aurelia jest dość wysoką, drobną, brunetką o ładnej fryzurze, pociągłej twarzy i wielkich oczach w kolorze jeżyn. Z powodu żałoby ubiera się na czarno z tego powodu wydaje się brzydka, lecz jest w niej coś interesującego. Jedyną  jej ozdobą jest pierścionek mamy z kryształem górskim.

Aurelia lubi zabawy ze światłem, więc ustawia szklane przedmioty naprzeciw okna  aby rzucały na pokój kolorowe cienie. Jest mądrą i utalentowaną dziewczyną, która sądząc po świadectwie lub się uczyć.

Po wyjeździe do Pobiedzisk Aurelia zmienia swój wygląd . Ponieważ żałoba się skończyła chętnie nosi kolorowe ciuchy. Zaczyna się uśmiechać, oczy jej błyszczą, na twarzy widać rumieńce. Pachnie perfumami  a w uszach nosi kolorowe kolczyki..

Aurelia zyskuje pewność siebie,naprawia relacje z ojcem i Kreską i zaczyna cieszyć się zwykłymi rzeczami. Nawiązuje przyjaźń z Konradem i Arturem,przez co staje się odważniejsza w wyrażaniu uczuć .

Aurelia staje się bardziej otwarta na świat, radosna,  dowcipna, odzyskuje pogodę ducha i zaczyna optymistycznie myśleć o przyszłości. Przeradza się z zamkniętej smutnej dziewczynki w zadowoloną i cieszącą się życiem Aurelię Jedwabińską.

Myślę, że Aurelia jest bohaterką pozytywną, która budzi naszą sympatię. Pomimo wielu przeszkód staje się ponownie wesołą dziewczyną jaką byłą przed śmiercią mamy i dzięki temu znajduje nowych przyjaciół. Jest odważna ponieważ po długiej rozłące i niepewności co do uczuć Babci postanawia przyjechać do Pobiedzisk aby się z nią spotkać.