|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->Szymon ŻylińskiPrzeszłośćpolskiego autostopuwSzymon ŻylińskiPrzeszłośćpolskiego autostopuMedialne i literackie prezentacje zjawiska kulturowegoKofepum Wyd.-iunicw I'WM/}„.:,„.-» n„,j.:,,„-k:Rrdnklor DiialuA n d r u j StaniszewskiP r o s t o w a n i e okładkiC Copyright by Wydawnictwo UWM • Olsztyn 2CSDSKtreściWprowadzenie1. Uzasadnienie podjęcia tematu2. Metodologia badań3. Stan badań4. Terminologia1. Geneza i rozwój autostopu1.1. Autostop przed II wojną światową1.2. Autostop po II wojnie światowej2. Przeszłość polskiego autostopu2.1. Tło społeczno-polityczne oraz ogólna charakterystyka ruchu autostopowegow Polsce2.2. Początek Akcji autostop; rok 19582.3. Lata największej popularności: 1959-19622.3.1. Polski autostop a niektóre kraje socjalistyczne2.3.2. Ubiór na drodze2.3.3. Inne aspekty kulturowe2.4. Stabilizacja: 1963-19762.5. Lata osiemdziesiąte2.6. Literackie prezentacje zjawiska autostopuPodsumowanieBibliografia779112327273147475160737680869395105115Wprowadzenie1. Uzasadnienie podjęcia tematuW wielu bieżących badaniach antropologicznych skupiających się na opisiewspółczesnej kondycji człowieka występują metafory mobilności, podróżyi ruchu.Dean MacCannellw klasycznej już pozycjiTurysta. Nowa teoriaklasy próżniaczejposługuje się konstruktem turysty jako przenośni teraźniejszego stanu ludzkiego1.John Urryzaś, posiłkując się koncepcjamiMi-chela Foucaulta,kładzie nacisk na „spojrzenie turysty", czy tzw. hegemonię wzroku2, która jest fenomenem ukształtowanym w czasach nowożytnych3.Stwierdza wręcz, że „nie ma czegoś takiego jak społeczeństwo"4, istniejenatomiast mobilność, swobodny przepływ idei, dóbr i osób5. RównieżZygmunt Bauman,w esejuPonowoczesne wzory osobowe,proponuje, ażebyczłowieka ujmować poprzez reprezentacje - postaci charakteryzowane przezich mobilność oraz ruch. Wymienia pielgrzyma, z jego współczesnym następcą - flaneurem, gracza, włóczęgę i turystę. Dwóch ostatnich zestawia zesobą, przypisując włóczędze cechy klas niższych, zaś turyście klas średnichi wyższych6.Małgorzata Owczarskaw recenzji najnowszej książki JohnaUrry'egoSocjologia mobilności7pisze o „mobilności jako jednym z kluczowych zjawisk współczesnego świata"8, zaś sam jej autor sugeruje, iż należyD. MacCannell,Turysta. Nowa teoria klasy próżniaczej,Warszawa 2002, s. 1. Zob.także K. Podemski,Socjologia podróży,Poznań 2004, s. 58.2Termin zapożyczony od Richarda Rorty'ego. Zob. tegoż,Filozofia a zwierciadło natury ,Warszawa 1994.3J. Urry,Socjologia mobilności,Warszawa 2009, s. 117 i n.4Tamże, s. 17.5Teoria mobilności Urry'ego spotyka się z krytyką ze strony Adriana Favella, który zarzuca jej brak wskazania metod umożliwiających przeniesienie jej na poziom empirycznych,porównawczych analiz społecznych. Zob. A. Horelets,Mobilność i osiadlość w narracjach turystów podróżujących do krajów byłego ZSRR,„Kultura Współczesna" 2010, nr 3 (65), s. 9.6Z. Bauman,Ponowoczesne wzory osobowe,w: tegoż,Dwa szkice z moralności ponowo-czesnej,Warszawa 1994. Więcej na ten temat znajduje się w części 1.3 niniejszej pracy, poświęconej stanowi badań.7J. Urry, dz. cyt.8M. Owczarska,Paradygmat mobilności Johna Urry'ego,„Kultura Współczesna" 2010,nr 3 (65), s. 205.1 [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Podobne
|